Шарил (самгардяар शरीर, śarīra, «бэе») — ламын, гэгээн хүнүүдэй бэеые галда хайлуулаад, үнэһыень бүмбэ соо хэжэ, газарта шэнгээдэг, үгышье һaa, тала дайдаар хиидхүүлдэг, заримдаа дээрэнь субарга баридаг.
Мүнөөдэрэй буряад, монгол хэлээр шарил баһал ерөнхидөө хүүр гэсэн үг юм.